Een aantal weken geleden maakten we bekend dat Mavention en Portiva de handen ineen slaan en verder gaan onder de naam Portiva. Voor velen van ons kwam dit uit het niets en was dit een periode van onrust. Laten we eerlijk zijn… een fusie is altijd spannend. Nieuwe collega’s, een nieuw pand, misschien een andere werkwijze? Allemaal punten waar medewerkers nerveus van kunnen worden. Ook vanuit de directie is het afwachten hoe zo’n samensmelting uitpakt. Hoe krijgen we iedereen goed mee? En hoe zorgen we voor zo min mogelijk verloop?
Nu de eerste weken van onze samensmelting zijn verstreken, het stof inmiddels is neergedwarreld en collega’s elkaar hebben leren kennen, kunnen we dan ook gaan terugblikken op de afgelopen periode en nemen we jullie in deze blog graag mee in het eerste deel van dit proces.
De eerste kennismaking
Na de eerste interne aankondigingen over de fusie ontstonden er veel vragen op de werkvloer. Wie zijn nou al die nieuwe collega’s? Hoe zal de samenwerking gaan? Wat gaat er allemaal veranderen? Niet alleen bij de medewerkers komen vragen op, maar ook bij de directie. Want, hoe zorg je er bijvoorbeeld voor dat twee bedrijfsculturen zo goed mogelijk in elkaar overvloeien? Dit moet in onze ogen een natuurlijk proces zijn. Dit moeten we namelijk écht samen doen. Elkaar de tijd geven om rustig naar elkaar toe te groeien voordat alles wordt doorgevoerd. Belangrijke uitgangspunten hierin zijn synergie, wederzijds respect en transparantie. Open en eerlijk zijn over hoe het eruit gaat zien, wat er gaat veranderen én iedereen laten kennismaken met elkaar. Het écht kennismaken hebben we dan ook tijdens een BBQ in Reeuwijk gedaan. Hoewel enkelen onderling al kennis hadden gemaakt, was dit hét moment waarop we allemaal voor het eerst samenkwamen. Met lekker eten, goede drankjes en wat slappe humor was dit het eerste moment waarop we merkten dat het eigenlijk wel heel erg leuk was met elkaar…
Het overvloeien van beide organisatieculturen
Die eerste kennismaking was geslaagd. Op kantoor merkte je dat er al iets veranderd was. Mensen kenden elkaar nu. Er wordt een praatje gemaakt bij het koffiezetapparaat en er wordt al goed met elkaar gelachen. We horen dingen als; ‘we lijken eigenlijk best wel op elkaar’ en ‘wat sluiten we goed op elkaar aan!’. Beide organisaties verschilden sowieso al niet zoveel van elkaar. Zijn beide pragmatisch, informeel en plat. Maar dat de eerste kennismaking zo makkelijk en positief zou zijn zorgde alleen maar voor nog meer nieuwe energie. Het overvloeien van bedrijfsculturen gaat hierdoor heel soepel. Natuurlijk zijn er regelmatig praktische vragen over arbeidsvoorwaarden, het pand in Den Haag en hoe het zit met bepaalde bevoegdheden. Dit zijn dingen waar we dan ook hard aan werken. Hoe kunnen we zaken het beste aanpakken en wat zijn bijvoorbeeld de HR-verantwoordelijkheden. Het belangrijkste hierin is transparantie, van beide kanten. Alles is bespreekbaar en alles wordt gedeeld. Iedereen wordt betrokken in dit proces waardoor dit écht samen kan worden gedaan.
Waar staan we nu?
We zijn al een heel eind met het integreren van de bedrijfsculturen maar hebben ook nog een heel eind te gaan. Tot nu toe zien we vooral veel positieve kanten aan de nieuwe samenwerking en zijn we (gelukkig) nog niet tegen een keiharde muur aangelopen. September is wel de maand waarin alle puzzelstukjes in elkaar gaan vallen, met als doel dat iedereen aan het eind van deze maand weet waar we staan, de nieuwe organisatie kent en zijn/haar bevoegdheden en taken weet. Het is nu eenmaal een proces dat tijd kost. Samen staan we sterker en zo gaan we dit proces dan ook verder aan.
